John's Blousenmysterie

Het is weer donderdag. Dat betekent dansles. En dat betekent ook: verbaasd worden door dansleraar Johns blouse-collectie. Van retro tot semi-modern: John heeft ht allemaal. En het lijkt wel een oneindige collectie! Elke week lelijker, zegt danspartner Jennifer. Helaas moet ik haar gelijk geven. Het is verbazingwekkend hoe John zich de afgelopen jaren blijkbaar erop heeft toegelegd om zijn voorkomen kledingsgewijs steeds een treetje lager te laten uitkomen. Ben benieuwd wat het deze week weer is... Aan zijn haar kan het niet liggen. Dat is twee weken geleden officieel dood verklaard...

UPDATE: Het was vandaag een Koninginnedag-oranje blouse

Kipfilet

Er is niets zo vervelend als kipfilet bakken. Vol vertrouwen haal je uit de verpakking, je bestrooit het liefdevol met peper en zout, legt het in de pan en wacht een paar minuutjes. En dan: ja hoor, het is weer zover: de kipfilet zit onbeweeglijk aan de pan vastgeplakt. Het is tijd voor genetisch gemanipuleerd kippenvlees met een anti-aanbaklaag ingebouwd...

Poepende poezen en kakkende katten

Fijn.

Een week of twee geleden was Midas (mijn kitten van een halfjaar) ziek. Van de dokter kreeg hij pillen, een spuit en speciaal voer. Allemaal goed en wel, maar kleine Midas moest, (tot zijn ongenoegen) voor een week binnenblijven. Dat betekende (tot MIJN ongenoegen) de herinvoering van de gevreesde kattenbak in huis.

De eerste twee dagen ging het goed. Daarna begon de terreur: Midas had geen zin meer in de korreltjes in zijn bak en breidde zijn poepgebied uit tot mijn gehele huis. En zo kwam het dat ik de derde dag van mijn werk thuiskwam en een doordringende en oh-zo-bekende geur signaleerde. Na even zoeken vond ik de boosdoener: een klein, maar oh zo potent hoopje van mijn allerliefste kleintje.

Goed. Ik kan me voorstellen dat het niet leuk is om een hele week binnen te zitten, dus ik heb me voorgenomen om niet boos te worden. Braaf heb ik een week lang achter het beest aangelopen en heb ik hier en daar schoongemaakt met inngehouden adem.

Eindelijk kwam de dag dat Midas weer naar buiten mocht. En dat deed hij dan ook met graagte! Met plezier keek ik naar hem, terwijl hij buiten ronddartelde tussen de pasgevallen blaadjes. Mijn plezier kwam uiteraard voor een groot gedeelte voort uit het feit dat Midas mijn huis niet meer als zijn persoonlijke toilet gebruikte.

En toen... was het de volgende dag. Midas had besloten dat de koude grond buiten niet luxe genoeg was voor zijn tere kittenbilletjes en had besloten om toch maar weer zijn behoefte binnen te doen. Sindsdien kom ik na afwezigheid mijn huis binnen, terwijl mijn neus is voorbereid op de welkomstgeur van Midas...

Computergedoe

Ja hoor! Het is EINDELIJK zover: mijn internet is aangesloten... En zoals bij alles wat ik bestel, duurde het ONTZETTEND lang. Het lijkt wel alsof ik net als vroeger op mijn verjaardag zat te wachten. Zo'n beetje halverwege september begon het al: Nog zoveel dagen... nog zoveel weken enz. Maar dit was wel HEEL overdreven... Eind augustus aangevraagd, eind november in huis. Jawel: eind NOVEMBER! Dat slaat natuurlijk nergens op, maar ik ben het zo ondertussen wel gewend.

Opmerkingen als: 'Oh, u zit helemaal niet in het systeem!' en 'Tja, we hebben geen doorverwijsbrief gehad' en 'Nou, we gaan meteen aan de slag voor u hoor!' komen bij mij niet eens meer aan...

Gelukkig werkte alles bij aankomst wel. Ik zat nog even in de rats toen bleek dat de installatie-CD alleen voor PC's was (en ik werk met MAC), maar gelukkig, de CD bleek niet nodig...

Enige probleem: ben nu niet meer vast bereikbaar! En dat na een hele hoop gedoe over geen bereikbaarheid per mobiel, lang wachten (uiteraard) op een vaste aansluiting en allerlei kabels die dwars door mijn huis heen moesten.

Oh oh

Nu ik de eerste stapjes van het creeren van een blog heb gezet, zakt de moed me in de schoenen: WAT NU! Ik heb niets te vertellen! Tenminste, dat denk ik... Misschien toch maar eens proberen...