De Grote Boodschap # 09

Zo. Ik had vorige keer het onderwerp caissières aangesneden en daar zal ik eens wat op verder borduren.

Waar ik eigenlijk naartoe wilde in mijn vorige blog, was dat je in feite vier soorten caissières hebt:

1. De Huisvrouw
2. De Bakvis
3. De Overenthousiasteling
4. De Misplaatste Manager

Ik had vorige keer al aangegeven dat caissières eigenlijk een soort moeders zijn, dus dat aspect zal ik per soort ook nog even aanstippen.

1. De Huisvrouw

Caissières van soort 1 zijn vrouwen van tussen de 35-60 die al hun hele leven in de supermarkt werken. Het zit in hun bloed. Het gros van de caissières bestaat hieruit, en ik neem aan dat je precies weet wie ik bedoel. Ga maar na. Ze werken in iedere supermarkt die er bestaat en weten eigenlijk alles. Ze hebben ook precies de goede balans weten te vinden tussen persoonlijke aandacht en routine, zodat je je nèt geen nummertje voelt, maar dat je ze ook 5 seconden na het afrekenen weer bent vergeten. Ze lijken eigenlijk nog het meest op moeders met 3 of meer kinderen die zo geroutineerd zijn in het moederen dat het lijkt alsof ze hun hele leven al drie schreeuwende koters om zich heen hebben gehad.

2. De Bakvis

Dit zijn van die meisjes (heel af en toe jongens) die na schooltijd en in het weekend achter de kassa zitten en er duidelijk GEEN zin in hebben. Ze zitten met hun gedachten al bij dat schoolfeest van komende vrijdag (voor elf uur thuis zijn, hoor!) en zien er geen been in om hun 'goedemiddag' uit te spreken alsof ze ernstig nieuwe batterijen nodig hebben. Als je goed oplet, zul je ze zelfs af en toe met hun ogen zien rollen. Ze zijn een leuke paralel met Gooische moeders, die er net achter zijn gekomen dat kinderen toch niet zo'n leuke accessoire zijn als ze hadden gedacht. Vooral niet op cocktailfeestjes.

3. De Overenthousiasteling

Hier heb ik een heel goed voorbeeld van. Er werkt(e) bij de AH in Kerkelanden een jongen die me ontzettend deed denken aan een jongen die ik op de middelbare school kende. Ik zal geen namen noemen, maar hij had nogal een, ehm, genante naam. Zeker als je ook nog wist dat hij homo was (en is, neem ik aan)... Maar goed, dat doet er verder niet toe. Om één of andere reden doet die AH-jongen me altijd aan hem denken. Als je bij deze jongen in de rij stond, werd boodschappen een feestje doen. Tenminste, vanuit zijn oogpunt. Hij slaakte bij ieder product dat door zijn handen ging een opgewonden kreetje en verklaarde dan dat hij ook helemaal gek was van druiven/wc papier/kattenvoer en dat hij ook altijd precies dàt merk in huis had! Daarbij vertoonde hij dan een oogverblindende glimlach, die aangaf dat hij niet kon wachten op de volgende in de rij. Het grappige was, dat zijn enthousiasme op geen enkele manier oversloeg op de klanten. Niemand, maar dan ook niemand ging in op zijn onverzettelijke blijheid. Het enige dat hij veroorzaakte, was een soort gezamenlijke levensmoeheid in zijn rij. Wat misschien nog wel grappiger was, was dat dat hem helemaal niet dwarszat! Hij bleef maar vrolijk doorgaan en ik weet zeker dat als hij 's nachts in bed lag, hij nog steeds die stralende glimlach op zijn smoel had. De link naar moeders: hmmm, niet zo voor de hand liggend eigenlijk, maar ook deze caissière doet me denken aan Gooische moeders, maar dan een andere kant van hun karakter. De kant die hun kinderen meeneemt naar schoonheidswedstrijden en ze dan vol trots toeklappen als de kids vol make-up en misplaatste sexy outfits over de catwalk paraderen.

4. De Misplaatste Manager

Dit is de zogenaamde 'duistere kant' van soort 1. Het zijn de huisvrouwen die zich te min voelen om achter de kassa te zitten. Soms zijn het ook daadwerkelijk managers, die vanwege personeelsnood even een half uur de kassa moeten bemannen. Ook hier heb ik een voorbeeld. In Kortenhoef werkt een vrouw bij de Super de Boer die precies is wat ik bedoel. Je zou het eigenlijk eens zelf gaan moeten bekijken om te begrijpen wat ik bedoel. Ze zit daar in haar draaistoel, kijkt zo verveeld mogelijk alle kanten behalve de jouwe op, en beweegt met de snelheid van een slak aan de morfine. Alle woorden die ze zegt zijn gemompeld en ongeïnteresseerd. Ik ga vaak expres in de rij bij haar staan om heel vrolijk en enthousiast tegen haar te doen. Kijken of ik haar uit haar schulp kan krijgen. Geen succes tot nu toe...

Zij is nou echt zo'n moeder die net één kind teveel heeft en tegelijk een baan ernaaast en die alleen maar thuis op de bank wil ploffen na een dag hard werken. Helaas zijn er dan nog die kinderen....

Leuk: houdt eens een lijstje bij van de caissières bij jouw supermarkt!