Oh jee! Het is al woensdag en nog geen Grote Boodschap! Sorry sorry sorry! Volgende week is hij weer netjes op de dinsdag hoor. Was gisteren zo geabsorbeerd door mijn werk dat het me gewoonweg ontschoten was.
Hoe dan ook, daar komt ie dan.
Caissieres. Eerste even over het woord: ik schrijf het altijd zo, maar eigenlijk weet ik niet eens of dat wel juist is... Is het misschien gewoon 'kassieres'? Hmm, dat zoeken we op...
Op Van Dale Taalweb:
cais·si·è·re (dev; caissières)
1 juffrouw voor de kassa
Hmm, bijna goed, dus.
Okee dan.
Caissières dus. Het is me opgevallen dat het beroep van caissière op bijzonder verschillende wijze kan worden beoefend. Dat geldt natuurlijk voor elke baan, maar misschien voor een caissière (oke, ik word NU al gek van dat accentje op de 'e') nog wel het meest. Het is natuurlijk niet als werken in een normale winkel? Immers, in de supermarkt koopt men eten, en dat maakt iedereen die er werkt automatisch een soort verwezelijking van moeder, de eerste voedselverstrekker die je had.
En omdat je van alle personeelsleden die je ontmoet in een supermarkt, de caissière het langst ziet, is zij (soms hij) eigenlijk de oppermoeder. Zij geeft je het klopje op je bips, als je een beetje bangig voor het eerst naar school moet en zij weet precies wat je lekker vind en wat niet en waarom dan niet etc etc etc. En, het belangrijkst: zij zorgt voor je eten. Maarrrrrr: als je STOUT (altijd uitgesproken met hoofdletters) bent, of als je STRAF hebt, moet je naar je kamer... ZONDER ETEN. Kortom: moeder heeft de macht over wat je binnenkrijgt.
De caissière heeft precies dezelfde macht, alleen gebruikt zij monetaire overtuigingsmiddelen, in plaats van verbale en familiale. De macht is er overigens niet anders of minder om. Ik weet niet of je weleens per ongeluk zonder portemonnee bij de kassa hebt gestaan? Ja? Is niet leuk, hè? Nee. Nee, dat weet ik. En is het je weleens overkomen dat je wilde pinnen en dat je pasje niet meewerkte? Dat het automaat de hele tijd heel hard 'PIEP!!' zei als je hem door de gleuf haalde? En dan liefst nèt als je nodig moet plassen/je haast hebt/er een enorme rij staat? Ja? Uiteraard, dat hebben we allemaal weleens.
Het rare is: je voelt je niet schuldig tegenover de mensen die achter je staan, maar tegenover... de caissière. Zij kijkt je meewarig aan, vraagt of je misschien contant kunt betalen, en grijpt na jouw vertwijfelde nee-knikken je boodschappentas van de band en zet die opzij weg. Weg eten. Je hebt straf.
...
Weet je, ik ben enorm afgedwaald. Dit was helemaal niet het onderwerp dat ik in gedachten had bij de caissières... Ik had serieus een lijstje met vier verschillende caissière-types, dat ik had willen bespreken. Hmm, dit lijkt me dan een goed moment om te stoppen en de rest van het caissièreverhaal te bewaren voor volgende week.
Tot de volgende Boodschap!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment