Pak hem op de bek

Blurgh... Het is weer zover: een Onwetende Man is het object van mijn affectie...

En volgens de regels van mijn karakter horen daarbij de volgende stadia: giecheligheid, het plannen van romantische uitjes in mijn hoofd, een semi-serieus moment waarin ik bedenk hoe onze voor- en achternamen met elkaar gemengd zouden klinken (ik ben dan ook doodsbang dat ik ooit met een Joost Woutersen in zee zal gaan), een ander serieus moment dat ik Onwetende Man nummero huppeldepup op geen enkele manier OOIT met mij in combinatie zie, het vragenuurtje in mijn hoofd: ben ik wel leuk genoeg, is hij wel leuk genoeg, heeft hij geen rare hobby's (zoals kikkers kweken of otters opzetten) of vreemde tics (hoofd schudden, ongecontroleerd met de ogen knipperen, Tourette-syndroom).

Deze stadia wisselen elkaar af (in willekeurige volgorde) en bepalen ook mijn mening over de Onwetende Man: is het WEL de moeite waard of is het NIET de moeite waard?

Komt daarbij nog dat de oriëntatie van genoemde man uiteraard niet bekend is: he of ho? Mijn voorkeur heeft uiteraard ho, maar daar heb ik bij anderen vrij weinig over te zeggen, helaas.

Volgens broer en schoonzus is de enige oplossing: pak hem op de bek, dan weet je het vanzelf. Hoewel het vooruitzicht van het uitvoeren van dit advies me an sich wel aanstaat, maak ik me toch enigszins zorgen over de concequenties die eraan vastzitten. Volgens broer kan genoemde actie iemand voor altijd tot het nichtendom bekeren, en zodoende een waardevolle aanwinst voor de club zijn. Dat is inderdaad waar, en dat heb ik dan ook al een paar maal beleefd: ik heb om precies te zijn drie Onwetende Mannen bekeerd.

En ja: ik ben er trots op! Helaas waren het allemaal mannen die in mijn rijtje van Onwetende Mannen voorkwamen, en die na hun bekering hun nichtenvleugels uitsloegen en snel wegflapperden, zonder een woord van dank...

Eens kijken of ik deze Onwetende Man aan het lijntje kan houden...Nou, we zien wel weer... Ik houd u op de hoogte, lieve lezer...