De Grote Boodschap # 19

In de Grote Boodschap vandaag niet een specifiek verschijnsel, maar gewoon wat overdenksels die ik vandaag in de supermarkt had. De overdenksels vonden allemaal plaats in het kassa-gebied, toevallerigerwijs en hadden als onderwerp drie vrouwen en een kaartenrek. Ik zal ze één voor één behandelen.

1. The Entertainers

Aan de kassa naast me (en ook al even daarvoor) staan twee vrouwen luidkeels te kletsen. Ze zijn het oude-vrouwen-equivalent van mij aan de telefoon: ze denken dat alles wat ze zeggen niet alleen ontzettend leuk is voor de gesprekspartner, maar ook voor alle omstanders. En dat is dus NIET zo. Uit irritatie heb ik de onderwerpen die ze behandelden uit mijn geheugen gewist, maar ik kan me nog wel herinneren dat één van de vrouwen op een gegeven moment naar de caissière -die zeker 5 klanten verderop druk bezig was- riep: "HOU JE HET ALLEMAAL BIJ, MEISJE? HAHAHAHAHAHA!!!". Na deze opmerking keek de vrouw glunderend rond naar de omstanders, alsof ze een lachsalvo verwachtte. Na geen respons begon ze te verkondigen dat 'die meisjes allemaal zo hard werken' en verschoof het onderwerp van waar ze het vooraf dan ook over hadden gehad naar overdenkingen over het werken in de supermarkt.

Wat een vervelende vrouwen zeg. Ze deden me denken aan klaar-overmoeders en hulpmoeders op de basisschool, die ook altijd zo tergend luidkeelks enthousiast waren over...tja, ALLES eigenlijk. Gelukkig werden ze volledig genegeerd...

2. Kaarten

Mijn blik valt op een kaartenrek dat bij de kassa staat. Erin staan diverse kaarten met allemaal verschillende boodschappen, maar met allemaal één ding overeenkomstig: ze waren allemaal uit Kortenhoef. Zo van: 'groeten uit Kortenhoef' of 'Beterschap gewenst vanuit Kortenhoef', etc. Wat de kaarten ook overeenkomstig haden, was dat ze allemaal een ontzettend goedkope uitstraling hadden. Het leek alsof de makers gedacht hadden dat het feit dat de kaart uit Kortenhoef kwam, genoeg was om te verbloemen dat hun creatieve brein was uitgeput. Een kikker die 'groetjes uit Kortenhoef' zegt vind ik nu niet echt origineel. Ook een kaart met een enorm kasteel erop en de tekst 'gefeliciteerd met je nieuwe woning vanuit Kortenhoef' prikkelt me niet echt. Zeker niet als er meteen onder een kaart prijkt met precies dezelfde tekst, maar dan met een plaatje van een kapotte doos.

3. Schijtvrouw

De vrouw voor me, een type 'ik-ben-kunstzinnig:-kijk-maar-naar-mijn-rommelige-vlechten-en-enigszins-versleten-jas-die-er-toch-heel-creatief-uitziet', begint op een bepaald moment zeer verwoed aan haar broek/broekriem te rommelen. Ik kan niet zo goed zien wat ze nu eigenlijk aan het doen is, door de zwabberende jas, maar de bewegingen suggereren een akelig iets: het lijkt alsof de vrouw plots een heftige diarree-aanval voelt aankomen en zich nu voorbereidt op de excavatie van haar darminhoud. Ik kijk even of er genoeg ruimte is voor haar schijtbui (ik doe echt mijn best om dit als 'naar-de-wc-gaan' of 'de behoefte doen' te omschrijven, maar dat doet de situatie gewoon niet genoeg eer aan), en zie dat mijn winkelmand precies op haar centrale toiletlocatie staat. Ik kan er niets aan doen, maar moet ineens hardop lachen bij het denkbeeldige beeld van de vrouw, gehurkt over mijn winkelmandje, met ik met open mond ernaast. Als de vrouw dan weer omstaat en kort 'sorry, hoor' zegt, pak ik gewoon mijn mand op, alsof er niets gebeurd is. Whahahaha! Nee, okee: natuurlijk ging de vrouw niet in mijn winkelmandje schijten, maar ja, je moet toch wat met die beelden in je hoofd, hè?