"MOORD!"

Om te beginnen: ik ben zo blij dat ik eindelijk de kop "MOORD!" heb kunnen gebruiken! Jaren geleden zat ik in een KWT-uur (Keuze Werk Tijd, een soort voorbode van de 2e fase: simpel gezegd een makkelijke manier om scholieren bezig te houden en toch geen les te hoeven geven), en ik was een suffig boekje te lezen. Volgens mij was het een detective-verhaaltje dat 'De Kat die Vreemde Zaken At' heette en dat ging over een detective met zijn kat die samen moorden oplosten. Hoe dan ook, ik bleef die dag telkens steken op één en dezelfde pagina, en om preciezer te zijn, bij één de dezelfde regel. De detective komt ergens binnen, ziet het lijk liggen en zegt (je raadt het al): "MOORD!" Om één of andere reden bleef ik telkens bij die zin terugkomen, omdat ik telkens werd afgeleid. Sindsdien is die kitscherige, decadente uitroep in mijn geheugen blijven steken en ik heb gepopeld om hem eens te gebruiken.

En nu heb ik dus een reden. De toedracht: ik kwam gisteravond mijn slaapkamer binnen met de bedoeling om nog even te lezen en dan te gaan slapen. Ik verheugde me al op het boek The Subtle Knife, een echt WVB*, dat ik van Jenny had geleend en waar ik m met plezier doorheen worstel. Toen ik mijn dekens terugsloeg en de schakelaar van mijn bedlampje bediende, werd aan mij een gruwelijk schouwspel onthuld.

Ik zag twee spinnen in een dodelijke omhelzing aan een draadje hangen, vlak boven mijn bed. De twee waren het gevecht al voorbij, en het was me duidelijk dat de grootste van de twee had gewonnen. Verfomfaaid hing het kleine exemplaar, met de pootjes opgekruld, heen en weer zwierend aan zijn doodsdraad. Op dat moment ging er een glimlach over mijn gezicht en fluisterde ik met geschokte ondertoon in mijn stem: "MOORD!"

Ik liet mijn gedachten over het schouwspel gaan en besloot uiteindelijk dat het hier een crime passionel betrof. Mevrouw spin had haar geliefde vermoord, zoals gebruikelijk is onder spinnen na het uitvoeren van de liefdesdaad. Toen ik de twee ex-geliefden had verwijderd van boven mijn bed, kroop ik in bed en liet mijn gedachten gaan over de mogelijkheid van mijn eigen gewelddadige dood. Ik hoop echt dat er dan iemand binnenkomt en "MOORD!" uitroept...

*WVB: Wallen Veroorzakend Boek, een boek dat je, zonder dat je het eigenlijk wil, ontzettend lang wakker houdt, omdat je niet kan stoppen met lezen. Zulke korte nachten veroorzaken onherroepelijk wallen...

Hihihi

Hahaha, hier moest ik heel erg om lachen! Helemaal afkijken, hoor, hij duurt maar een minuutje...

Outbreak

Okee, vanavond is het zover... Ik heb zo lang gewacht, al zo vaak is het fout gegaan... Deze keer laat ik er niets tussenkomen, ik laat me niet afleiden, ik verlies me niet in mijn werk, ik ga niet een half uur zitten bellen en ik ga niet in een opwelling schoonmaken/afwassen/ de was doen of strijken.

Vanavond is het zover: Outbreak komt op tv. Als er één film is, die me al jaren ontloopt is het Outbreak wel. Toen de film in de bioscoop draaide (in 1995), wilde ik hem eigenlijk al zien, maar om de één of andere reden kwam het er toen niet van. In alle jaren daarna (maar liefst 12!) is de film ontelbare keren op televisie geweest en ben ik hem al even zo vaak ontelbare keren net misgelopen.

Onlangs (twee weken, drie weken geleden?) was het alweer zover: Outbreak was weer op de buis en ik zat er helemaal klaar voor. En weet u wat er gebeurde? Geen idee! Ik weet alleen dat ik de film uiteindelijk NIET gezien heb. Hoofdwaarschijnlijk zal één van bovenstaande redenen de schuldige zijn.

Wat wel grappig is: ik weet eigenlijk helemaal niet of ik het wel een leuke film vind... Ik ben niet echt een fan van virusfilms. Ze doen me over het algemeen niet zoveel. Hoewel: ik zag pasgeleden de klassieker 'The Andromeda Strain', en dat was echt heel spannend. Al was het alleen maar om de 'futuristische' look uit de jaren 70...Maar goed. Terwijl ik deze post type, hoor ik achter me op de tv een aankondiging van de film. Ik heb de tv dus al op de juiste zender staan om het maar niet te vergeten... Nu maar hopen dat ik Outbreak niet uitbraak (hahaha, wat leuk).

Waah!! Hij gaat beginnen!

Kruising Chinese naakthond en Chihuahua lelijkste hond

Elwood, een tweejarige kruising tussen een Chinese naakthond en een chihuahua, is vrijdag in de VS gekroond tot lelijkste hond van de wereld. Het hondje, dat alleen op zijn kop een pluk wit haar heeft, wordt ook wel E.T. genoemd vanwege zijn gelijkenis met dat sciencefiction-figuurtje.

Bazin Karen Quigley vertelde dat zij Elwood twee jaar geleden van de dood heeft gered. De fokker dacht dat hij te lelijk was om te verkopen en wilde hem laten inslapen.

"En nu, haha, zit Elwood overal op internet en vinden de mensen hem leuk en grappig", aldus Quigley, die duizend dollar prijzengeld mee naar huis mag nemen.

De meeste deelnemers aan de lelijkste-hondenwedstrijd waren Chinese naakthonden, een soort die behalve door zijn naaktheid opvalt door zijn hanekam, bolle ogen en lange, scheef uit de bek hangende tong.

Plantus Dominus Re-erectus

Een wonder heeft zich afgespeeld in mijn eigen achtertuin. Een maandje of twee geleden kocht ik een aantal planten om mijn tuin weer een beetje kleurig te maken. Zoals gewoonlijk koos ik de planten uit op naam en op uiterlijk (op die volgorde). Ik moet wel wat te lachen hebben in de tuin, natuurlijk! Ik kocht onder andere een Bolbloem en een Vrouwentong. Eén van mijn lievelingetjes was de Vuursalie. Met vuurspuwende draken in mijn hoofd parkeerde ik drie van deze schatjes op het muurtje boven de berging: recht voor mijn raam. De lieve kleine plantjes met hun vuurrode bloemetjes staarden me overgelukkig aan.


Toen de zonnige periode van april ten einde was, en de druilerige maand mei begon, kregen de plantjes een grote overvloed aan regen te verwerken. En hoe lekker ze het ook leken te vinden, overdaad schaadt. Vandaar dus dat de drie poepies op een gegeven moment alledrie hun kopjes lieten hangen. Wat bleek? De potjes waarin ze stonden waren niet voorzien van een gaatje!

Nu weet iedereen wat er gebeurt als je geen gaatje in je potje hebt: op een gegeven moment komt het vocht overal uit. Helaas was dat bij mijn drie vuursalietjes alleen mogelijk via de bovenkant, en derhalve stonden ze van top tot teen ondergedompeld in water.

'Beter laat dan nooit', dacht ik, en bracht gaatjes aan in hun onderkomen. Twee van de drie hoorde ik opgelucht ademhalen (en in de weken daaropvolgend weer springlevend worden), maar die ene in het midden overleefde het niet...ogenschijnlijk...

Vandaag (zo'n drie weken na het betreurende voorval) keek ik uit mijn raam en zag tot mijn verbazing dat plantje nummer twee (die in het midden) weer fier rechtop stond! Ik deed een vreugdedansje, rende naar buiten, kuste de tedere blaadjes en zeeg toen op mijn knieën: ik moest hier wel met een Goddelijke Ingreep te maken hebben! Ik bedoel: een plant die na drie weken weer tot leven komt? Dat kan niet anders dan een wonder zijn!

Later vandaag begin ik met de bouw van een klein kapelletje om het Heilige Plantje te eren.

En bid nu allemaal mee:

Plantus Dominus
Re-Erectus, Sempervirens
Lacrimosus Notro Gloria
Vitas Eternum

Amen.