Brief aan Midas

Midas Samuel Joosen
Hilversum, Noord-Holland
Nederland

Betreffende: dank

Hilversum, 12 april 2007,

Lieve Midas,

deze brief is veel te laat, ik weet het... Maar je weet: alle moeilijke zaken stel ik altijd uit, en deze brief is voor mij gewoon heel moeilijk om te schrijven. Ik voel dan ook een grote last van mijn schouders vallen nu ik deze woorden typ.

Eigenlijk is het heel simpel: ik wil je bedanken voor alles wat je voor me doet en voor me betekent. Ik kan het niet in woorden samenvatten hoe blij ik met je ben... Ik bedoel: wie zou er niet blij zijn met een kat die vieze poepvlekken achterlaat op alles waarop hij ligt? Of die, wanneer hij honger heeft, geen been ziet in mij te martelen met alle mogelijke middelen die tot je beschikking staan?

Ik ben ook vreselijk gelukkig met de tijden dat je last had van je darmpjes. Hoeveel tevreden zuchten heb ik geslaakt wanneer je weer eens een luide wind liet terwijl je kontsgewijs in mijn richting stond gedraaid? Of, en dit is echt een heel fijne herinnering, toen je een serie van diarreedruppels liet vallen toen ik je oppakte, onderwijl ook weer een fijn windend en spetterend geluid makend?

Ook de tijden dat je je toiletgebied had uitgebreid tot, tja, OVERAL IN MIJN HUIS, waren echt heel verrassend en zaligmakend. Hoevaak heb ik niet op mijn knieën voor de kast gelegen om met een prop keukenpapier je achtergelaten cadeautjes aan mij op te ruimen! Echt, bedankt daarvoor!

De reden dat ik eindelijk tot deze brief ben gekomen, is je vast wel bekend. Toen ik vanmiddag thuiskwam was ik me er niet van bewust dat je speciaal voor mij een presentje mee naar huis had genomen! En ook zo fijn verstopt! Dat vind ik nou zo leuk aan je: je doet dingen niet recht voor z'n raap, maar je laat me het vanzelf ontdekken! Ik stond dan ook versteld toen ik vanmiddag in mijn slaapkamer het verscheurde muizenlijkje vond, dat je voor me had achtergelaten!

Je oog voor detail heeft me altijd al verbaasd, maar ook deze keer was ik blij verrast door het feit dat je speciaal de ENIGE plek in mijn huis had uitgekozen waar vloerbedekking ligt, zodat het bloed VOOR ALTIJD zichtbaar blijft. Echt een bijzondere herinnering aan een bijzonder cadeau...

Ik ben wel benieuwd of je nog specifieke bedoelingen had met de manier van uitspreiding van de bloederige overblijfselen van onze kleine knagende ex-vriend... Ik vond de opstelling best leuk, maar vroeg me af of het de bedoeling was dat het een bepaald iets voorstelde? Misschien probeerde je mijn naam te spellen? Wellicht had je dan toch het achterlijfje verder uit elkaar moeten trekken... De rest was goed verscheurd, maar dat grotere deel was misschien wat grof. Ik wil echt geen gegeven paard in de bek kijken, hoor! Echt, ik was verrukt door de verzameling ingewanden naast het achterlijf en ook de losliggende darm vond ik erg inspirerend. Wist je dat ik een satéprikker nodig had om die los te wrikken van de vloerbedekking? Echt heel creatief! Ik was ook zeer geroerd door de gedeeltelijk verteerde kop (jaja, die kon ik nog terugherkennen!) temidden van het poeltje braaksel, mooi detail!

Ik zou graag van je horen wat de diepere boodschap van dit alles was. Je weet dat je altijd met me kan praten als je wil... Ik sta altijd voor je klaar, of het nou is om je stront op te ruimen, kapotgevallen resten van een vaas op te ruimen of zelfs gesneuvelde veldmuizen te bewonderen.

Laat je wat van je horen?

liefs

je baasje,

Wouter