Les Grandes Marées

Donderdagavond. Drukke dagen achter de rug... Gisteren een persconferentie voor een voorstelling waar ik aan meewerk (zie hier voor meer info). Moest een promo maken, waar ik dinsdag natuurlijk tot laat in de nacht mee bezig was. -Zucht- Het filmpje was eigenlijk om 11 uur al klaar, maar ik zag nog zoveel dingen die nog beter konden, dat ik alsnog bezig bleef. Alles bij elkaar (berekenende computer, DVD bouwen, DVD branden etc.), was ik pas om 5 uur (vijf uur!) klaar. Persconferentie ging goed, maar nu ben ik even helemaal op. Heb de dansles voor vanavond wegens verschillende redenen afgezegd: geld, tijd en energie. Energie misschien nog wel het meest, eigenlijk. Waarom komt de inspiratie pas op het allerlaatste moment! Waarom!?

Donderdag, vandaag dus, was echt een moment om niet al teveel uit te halen, behalve lekker thuis zijn en alle verwaarloosde klusjes op te knappen. Dat kwam hier op neer: heb vandaag gebruikt om belachelijk lang uit te slapen (half één! Jezus! Ik zal het wel nodig gehad hebben...), om de kerstspullen op te ruimen, de afwas, de was en de stofzuig te doen en heen en weer te rijden voor boodschappen. Deed een interessant experiment vandaag: wilde weten welke supermarkt eigenlijk het dichtsbij was. Ik wissel een beetje tussen de AH in Kortenhoef (dorpje in de buurt) en Kerkelanden (bejaardenwijk in H'sum) om mezelf wat afwisseling te gunnen. Maar wat is nu eigenlijk praktischer? Ging dus heen en weer rijden van huis naar Kortenhoef en van Kortenhoef naar huis en van huis naar Kerkelanden en weer terug. Helaas vergat ik, voordat ik mijn teller (in de auto) op nul zette, om te kijken hoever ik nu eigenlijk gereden had naar Kortenhoef... Goed bewijs van mijn vermoeide geest...

Dan nog maar een keer naar Kortenhoef. En, hoe ironisch: het blijkt dat de afstand naar de beide supermarkten precies gelijk is. Nou ja, dat weet ik dan ook weer.

Ik ontdekte om 16:00 uur dat ik nog helemaal niet gegeten had. Niets voor mij eigenlijk. Snel wat boterhammen naar binnen gestopt en lekker doorgestofzuigd.

En nu: 23:27 u, ben ik bezig met een ontwerpprojectje, waar ik pas vanaf zaterdag vrijelijk over kan spreken (moehahaha). Ik heb mezelf een lol gedaan: een glaasje Cabernet Sauvignon staat naast me. Komt nog maar zelden voor dat ik mezelf een wijntje inschenk, maar als dat gebeurt is het wel heeeeeel erg lekker ;-)

De vrije dag heeft in ieder geval gewerkt: ik ben even helemaal ontspannen. Ik betrap mezelf erop dat ik bijna in een trance geboeid zit te luisteren naar de gefluisterde stemklanken van Yann Tiersen (de componist van onder andere de Amélie-film). Zijn CD Tout est Calme is de uitgelezen keus voor een ontspannen moment...

Ik ben niet zo goed in Frans, maar ik denk dat Yann het in zijn nummer Les Grandes Marées niet over heeeeel rustige donderdagen heeft. Van wat ik er uit kan opmaken, gaat het eerder over wat triestere zaken. Mwah, maakt niet uit... Ik wordt er in ieder geval rustig van...

Laissons ça aux marées de septembre et voyons après coup
Voyons ce qui reste
La trace des années fières, les matins qui s'étirent
Dans l'appartement clair la lumière du dehors
La descente dans la foule, réveillée de la ville
La tête haute, le regard souriant pour une fois
Le rire du buraliste devant nos mines radieuses
Le retour, l'escalier, la cuisine et la chambre
Puis l'envie de partir et les nuits, détachés
Les sabordages en règle et l'haleine trop chargée
Puis la peur de savoir que l'on est responsable
De l'enlisement des lieux, ton visage un peu pâle
Les journées qui s'endorment et puis le manque d'essence
Pour oser dépasser les trahisons d'hier
Laissons ça aux marées de septembre et voyons après coup
Voyons ce qui reste
Et voyons après coup
Voyons ce qu'il en reste