ESF

Ik voel me op de één of andere manier toch verplicht om iets te schrijven over het songfestival, hoewel ik helemaal niks er om geef en ik het ook al jaren niet gezien heb. Gek...

Het laatste dat ik heb gezien van het songfestival waren de Nederlandse voorrondes van een jaar of 5 geleden, en eigenlijk keek ik toen alleen (samen met huisgenoot M.) om Nance's jurk belachelijk te maken (ze droeg een zwart jurkje met allemaal speelkaarten erop geplakt; het was... bizar). Bij vriendin L. heb ik toen stukken van het internationale gedeelte gezien, maar ook maar met vlagen. Ik kan me alleen Sakis Rouvas gerinneren, een ontzettend smakelijke Griek (die ik in DEZE blog ook al noem) en de Nederlandse inzending (ook terug te vinden in die blog).

Dit jaar is het al helemaal aan me voorbij gegaan. Ik moest vrijdag (was het vrijdag? Ik geloof het wel) openen bij de Jonge Haan en zag toen in de kran dat de Topp... (slik)... de To... (slik slik)... de T... Nee, ik kan het niet. Ik kan de naam van dat 'ding' niet schrijven, zonder over mijn toetsenbord te braken. Sorry. Is er ooits zoiets walgelijks als de ...je-weet-wel geweest? Wat een afgang zeg; ik vind ze in Nederland al een wanstaltig iets, maar om ons nu zó te presenteren in het buitenland, moet dat nou echt! Hoe dan ook: de T... waren dus niet door (drie maal hoera!) en dat was eigenlijk het eerste wat ik ervan hoorde. Ik had het zelfs alweer uit mijn hoofd gezet tot collega J. vanavond tegen me zei dat Noorwegen gewonnen had. Ik had echt even geen idee waarover hij het had en toen het tot me doordrong dat het over het songfestival ging, merkte ik op dat ik dacht dat dat al afgelopen was.

Ik kwam thuis en bekeek of er nog nieuws was op NU.nl. Bovenaan prijkte: Noorwegen wint Songfestival. Okeeeeee, dacht ik zeurderig: dan toch maar even kijken:



Krijg nou wat! Dit is zowaar best een leuk liedje! En met best een leuke gozer! Het heeft wel wat Jan Smit-achtigs met dat hoempapa-deuntje, maar goed. Ik ben niet helemaal ontevreden. Het krijgt mijn goedkeurig, zogezegd.

Ik heb niet de moed gehad om de andere optredens te kijken, maar dwaalde af naar eerdere versies van het festival en kwam in de krochten van YouTube de meest geweldige nummers tegen.

Bijvoorbeeld:



Nou, dit is toch fan-tas-tisch? Hoe hippie-achtig kan het! Vooral de man met baard in nauwsluitend blauw broekpak vind ik zeer inspirerend. Jammer dat het niet de Nederland gezongen versie is...

Oh, wacht: hier!



Okee: NOG beter. Hippie-achtige kostuums PLUS Oubollige Nederlandse nonsenstekst! Waaah!

Goed: verder.



Ik. Wil. Die. Kleren. Ik wil ook zomaar, zonder aanleiding, bij iemand de rok aftrekken om een kortere rok eronder te onthullen (1:50) Trouwens: is het niet geweldig hoe Brits die presentator is?

De volgende:



Ja. Ik wil dit dansje eigenlijk gewoon de hele dag doen. Wat ik trouwens echt cool vind, is dat je in de voorgrond de dirigent ziet. Dat maakt het toch wat echter, niet?

Nog eentje:

Kijk HIER.

Wauw. Wat is zij zenuwachtig zeg. En niet zo gek, met dat heftige orkest.

Nog een laatste:



Ja, deze is natuurlijk niet echt, maar wel een coole ode aan de tijd van toen...

Even nog de originelen:







En een kleine bonus...