Het was onvermijdelijk: na maanden van sukkelen, trillen en veel, heel veel plassen is Thea heengegaan.
Een kleine historie: toen ik 6 was, namen we twee katten in huis, die al snel Theo en Thea werden genoemd. Broer en zus hebben voor veel plezier, ongemak, troost en vermaak gezorgd. Ik kan me goed herinneren dat Theo eens met een snip thuiskwam. Wat zegt u, een snip? Jazeker, een snip! Of die keer dat Thea als heel klein poesje probeerde een duif te overmannen, die prompt met haar nog op zijn rug wegfladderde.
In 2003 is Theo, na lang ziek geweest te zijn, overleden aan een schildklierziekte. Het was echt treurig, om dat mooie beest zo te zien vechten. Hij bleef tot het laatste moment spinnen...
En nu dan Thea... Volgens de dierenarts had ze verschillende herseninfarcten gehad en leed ze aan een nierkwaal, waardoor ze constant moest plassen. Ze heeft nèt de 20 niet gehaald.
Bij deze dus een afscheid van Theo en Thea, broer en zus, die bijna twintig jaar in huize Joosen hebben doorgebracht.
Welterusten beestjes, slaap lekker...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
20 jaar is erg oud voor een kat, maar toch is het altijd een klap als zo'n beestje wegvalt. Het is beter voor ze, want als ze de laatste tijd toch erg ziek was, heeft ze nu rust.
Sterkte!
X
Wat verschrikkelijk voor de familie, allemaal gecondoleerd en sterkte van leni.
Bij deze wil ik je alsnog heel veel sterkte wensen met het verlies van je soulmate Thea. Ik heb Thea gekend als een adremme, maar lieve kat.
Ik leef met je mee
Post a Comment