Multi-blog

Hallooo! Ja, ik leef nog, hoor. Wees niet bang. Ik had alleen de laatste tijd even niet zoveel om over te schrijven. Alleen maar van die kleine dingetjes waar ik nu niet een hele post aan wilde besteden. Vandaag zag ik echter iets dat me een beetje inspireerde. Ook niet echt wereldschokkend, en zeker niet genoeg voor een hele post, maar gecombineerd met andere dingetjes kan ik toch wel weer een paar regels vullen, dunkt me. Ik zal datgene dat ik zag aan het einde van deze post bespreken...

Dussss, daar gaan we dan.

Waterrat

Misschien wist je het, en misschien ook niet, maar ik ben de laatste maanden (of eigenlijk al een jaar) bezig geweest met het maken van een animatie voor Stichting Culturele Droomwevers. De stichting heeft een aantal ABC-boekjes uitgebracht, met in elk een lijst versjes. Elk boekje behandelt een ander onderwerp (dieren, woonplaatsen etc) en elk versje staat voor een letter. 26 versjes per boekje dus. Nu hadden ze bij Droomwevers bedacht dat het leuk zou zijn om bij die versjes liedjes te maken, en vervolgens om bij die liedjes weer filmpjes te laten maken. En via via (bedankt Peter!) ben ik ook een deelnemer geworden van dit project. Ik mocht zelf een letter kiezen en zou dan een versje/liedje toegewezen krijgen. Uiteraard koos ik voor de W, en ik werd aan het werk gezet met 'Waterrat'.

Samen met illustratrice Janneke van Baal ben ik aan de slag gegaan met dit filmpje, en nu is het dan eindelijk af. Het was een enorm werk, en natuurlijk was ik uiteindelijk weer fijn tegen de deadline aan het aanschurken, maar het resultaat mag er, naar mijn eigen bescheiden mening, best wezen.

Oordeel zelf:



Wolf

Op het postkantoor (waar ik was om een CD met daarop 'Waterrat' te versturen) stond ik te wachten, toen me een man opviel die voor me op een bankje zat te wachten op zijn beurt. De man zelf was niet echt heel opmerkelijk, maar zijn shirt des te meer. Ik zal niet liegen en zeggen dat ik nog nooit een dergelijk shirt had gezien, maar desalniettemin kon ik mijn ogen niet van deze wanstaltigheid afhouden. Op een zwarte achtergrond stond een enorme wolvenkop afgebeeld, met priemende groene ogen. Zo'n T-shirt dat je zo nu en dan op de markt in een kraampje ziet hangen, zeg maar.

Ik verwonderde me erover dat mensen nog steeds zulke shirts dragen. Immers, het is toch wel heel erg jaren 90, he? Ah ja, de jaren 90, toen we ons allemaal schuldig maakten aan belachelijke kledingkeuzes...


PP

Een paar weken geleden waren mijn ouders 40 jaar getrouwd. Ze wilden één en ander op feestelijke wijze met de familie vieren en hadden besloten om het hele gezin plus aanhang en kids te trakteren op een lang weekend naar een 'geheime locatie'. Twee dagen voor vertrek kreeg ik te horen waar we heen gingen: Preston palace. Voor wie er nog nooit van heeft gehoord: Preston Palace is een soort mega-hotel/vreetschuur/zwembad-combinatie in Almelo, waar je je een aantal dagen van de wereld kunt afsluiten en je te buiten kunt gaan aan drank en eten.

Ik moet zeggen: het was gezellig omdat mijn familie er was, maar serieus: het is een Tokkie-paradijs. Waar je ook keek, de petjes, voetbalshirts, oorbelletjes, tattoo's en trainingspakken waren OVERAL. Het pand is vergeven van barretjes en buffetten en podia met daarop Frans Bauer/Thomas Berge/Jan Smit/Jannes-karaoke'ende nep-artiesten.

Laat ik nu niet een verkeerd beeld schetsen: het Tokkie-overschot was niet zozeer storend alswel grappig en het zwembad was echt geweldig! Heeeeeerlijk liggen soezen in een bubbelbad, zitten dampen in een stoombad met vier Polen (ik weet ook niet waarom ik dat vertel, maar het was gewoon zo typisch blog-moment: ik, zittend in een Turks stoombad met vier Polen) en spelen met de kids in mini-waterversnellingen enzo. Echt leuk.

Poes

Ik ben voorbereidingen aan het treffen voor de komst van een nieuw beest in het huis. Eén van die voorbereidende acties is trouwens het afknippen van Icarus' ballen (wat ik hem maar niet durf te vertellen), maar dat terzijde. Afgelopen week is de poll over de kittennaam afgesloten en het eindoordeel is duidelijk: Medusa. En, zoals ik eerder al aangaf, dat wordt NIET de naam. Nee. Ik weet het nu zeker. Het heeft gewoon geen fijne klank, dus dat gaat niet door. Desondanks bedankt voor het stemmen (en dus eigenlijk het verdoen van jullie tijd)!

Afgelopen week lag ik in bed en ineens schoot me een naam te binnen: Lex. Ik kreeg het idee dat DIT wel eens DE naam kon zijn, en ik ging met een opgelucht gevoel slapen. Echter, toen ik later die week de naam mededeelde aan vriendin K. trok die een vies gezicht. Lex vond ze maar niets. Lexie misschien, maar Lex? Nee.

Nou bepaal ik natuurlijk zelf wat de naam wordt, maar deze afwijzing telt voor mij zeker wel flink mee, dus Lex verdween in de vuilnisbak en wederom was de naamlei weer blank.

En toen, later die dag, na een etentje onderweg terug naar H'sum, kwam de naam tijdens een gesprek met vriendin J. naar boven. Er werden wat namen over en weer geworpen en J. vertelde dat ze namen met meneer of mevrouw ervoor leuk vond. Nou ben ik daar niet helemaal tegen, maar toch is het niet precies wat ik zoek. Desondanks verzon ik wel een naam: Mevrouw Spinveel. Deze naam vertaalde zich al pratende naar het Engels: Miss Purs-a-lot. En toen hoorde ik het: Lot. Of eigenlijk: Lotte. Dat gaat hem worden denk ik. Het klinkt gewoon goed en het is schattig (vooral in de Lotje-vorm).

Oh, en omdat ik toch altijd een beetje tragische figuren wil, en liefst met een Romeinse of Griekse naam, ben ik even een omweg gaan zoeken om ook deze naam daaronder te laten vallen. Mijn oplossing: in de bijbel staat een verhaal over Sodom en Gomorra. Als deze steden der zonde uiteindelijk instorten, zijn onder de vluchtenden Lot en zijn vrouw. Goed, in dit verhaal is Lot een man, maar dat vergeten we maar even, okee? Als Lot's vrouw tegen beter weten en waarschuwingen in, tòch omkijkt naar de vernieling, verandert ze prompt in een zoutpilaar. En dat was dan weer zielig voor Lot, natuurlijk. Ergo: Lot is tragisch en Lot leefde in een verhaal waarin ook Romeinen voorkomen.

Goed genoeg voor mij...

Wat vind jij? Stem in mijn poll! Voor Hyvers: stemmen kan alleen op mijn blogsite http://midasmisery.blogspot.com



Bean & Natuur

Toen ik vandaag boodschappen had gedaan, gebeurde er twee dingen.

1. Toen ik me door één van H'sums drukste winkelstraten probeerde te manouvreren, reed ik bijna een mevrouw op de fiets aan, die -met de fiets aan de hand- een zebrapad overstak. Stom van mij natuurlijk. Ik verdiende dan ook het boze oog dat de vrouw me toewierp te zeerste, maar het zette me wel aan het denken. Ik vind het altijd een beetje flauw om van fietser ineens over te gaan op voetganger. En ja: ik weet het, ik weet het! Het MAG natuurlijk, en het is ook veiliger enzo, maar het voelt toch een beetje als valsspelen. Ik ga in de toekomst maar eens een voorbeeld nemen aan Mr. Bean, die deze regel mooi in zijn eigen voordeel ombuigt:



2. Toen ik even later in de rij stond voor één van Hilversums vele stoplichten (dat ook nog gehandicapt was door enerzijds de afsluiting van de ring en daardoor de beperkte toegang tot één der rijstroken en anderzijds door een gestrande automobilist die een andere rijstrook belemmerde) en ondertussen luisterde naar de rustgevende klanken van Bach, keek ik eens naar links, het Spaanderdswoud in. En wat zag ik daar?! Iets wat ik nog NOOIT in het wild had gezien! Een heus HERT! Ik weet het, misschien niet zo heel apart, maar wanneer zie je nu zomaar een hert in het wild rondlopen? Bijna nooit! Wacht, nu ik erover nadenk... Ik heb al eens eerder een hert in het bos gezien toen ik de hond uitliet...

Okee, dat was dus mijn reden om deze blog te maken, en het was ook nog eens onnodig... -zucht-