De wraak van de lelijke afwasborstel

Ik heb een nieuwe afwasborstel. En ik ben er NIET blij mee. Niet omdat hij zijn werk niet doet, nee nee, maar omdat hij LELIJK is. Misschien overdrijf ik, maar als je je best doet om je keuken er een beetje leuk uit te laten zien met allerlei leuke schilderijtjes, schattige flesjes, mooie gevulde potten enzo, dan ben je NOT AMUSED als de plastic roze afwasborstel/wc borstel-combinatie daar ineens tussenligt.

Wat is er gebeurt, vraagt u zich af? Het volgende:

Ik was in de supermarkt en ik was in een even-snel-boodschappen-doen-modus. En ineens bedacht ik me dat mijn lieve oude afwasborstel (ooooh, ik MIS je!) nu toch wel heel erg versleten was en dat ik wel een nieuwe kon gebruiken. Ik weet niet wat me bezielde, maar aangezien de supermarkt niet van die mooie houten ouderwetse had, heb ik maar een roze (waarom, WAAROM!!??) plastic exemplaar meegegrist.

En daar pluk ik nu de vruchten van. Daar ligt ie: plastic, roze en LELIJK zijnd, te wachten op de volgende borden, kopjes en bestekonderdelen die hij met zijn ordinaire borsteltjes kan betasten. Ik ben er niet blij mee en volgens mij weet hij dat. Alle negatieve gedachten die ik op hem afvuur, heeft hij opgeslagen in zijn sluwe afwasborstelbrein.

Waarom deze verdenking? Vanwege het volgende voorval dat zich vanmiddag afspeelde:

Ik nam even pauze van mijn werk om eens even af te wassen (elke keer als ik waar dan ook naartoe loop in mijn huis, kom ik door de keuken en de aanblik van vuile vaat werd me teveel). Ik zette het water aan, en kreeg toen ineens op mijn koptelefoon een kerstliedje te horen, die mijn computer tussen alle filmmuziek had uitgeplukt. Ik raakte een beetje in de kerststemming en bedacht me ineens dat ik nog niet had gekeken of ik post had! Ik rende naar buiten, doe mijn brievenbus open en: ja hoor! Twee enveloppen! Yay! Terwijl ik de kaarten snel van hun verpakking ontdoe, zie ik vanuit mijn ooghoek buurman Ruud aan komen rijden. Ik loop naar zijn auto toe en we kletsen even over de p&p-problemen van Midas, die zich ook bij hem in de badkamer manifesteerden en die nu gelukkig eindelijk over zijn.

Buurman blij, ik in een goede stemming. Ik loop weer naar binnen, plaats de kaarten bij mijn miniboompje en verstar... Ik hoor een klaterend geluid achter me. Eigenlijk wil ik niet omdraaien, want ik weet wat ik ga zien als ik dat doe.

Tegen wil en dank doe ik het toch maar... En ja hoor, de hele keuken staat blank! Ik ren naar de kraan, brand mijn handen aan het hete water, als ik de stop eruit trek. En in het midden van de gootsteen, draaiend om zijn as door het weglopende water, kijkt de afwasborstel me kwaadaardig aan...