Magic Cat

Een warm lichaampje gooit zich tegen mijn nog slapende gezicht aan. Ik doe één oog half open: Midas. Het beest stáát erop dat ik wakker wordt en gebruikt daarvoor zijn gehele oeuvre om dat doel te bereiken. Daaronder vallen: zijn natte neus tegen mijn droge neus drukken, een onrustig tikkend pootje tegen mijn wang, klaaglijk geuite miauwtjes, oorverdovend spinnen, me strak aankijken en het hiervoor genoemde lichaamswerpen.

Ik houd koppig mijn ogen dicht en weersta zijn pogingen. Een kwartier lang gaat het tikken, drukken, spinnen, mauwen en werpen door en ik laat hem maar begaan.

Dan ineens vliegen mijn ogen open: er klopt iets niet! Mijn hersenen proberen in hun slaapdronken staat zo snel mogelijk tot een conclusie te komen. Die arriveert na een minuutje: Midas hoort niet in de slaapkamer te zijn! Sterker nog: Midas KAN niet in de slaapkamer zijn! De deur is immers dicht en ingang 2 (het raam op een kiertje) is ook te ver gesloten om als doorgang te dienen.

Ik ga rechtop zitten: wat is hier aan de hand?! Vanuit mijn ooghoek zie ik nog iets raars. Ik draai mijn hoofd en zie mijn waterglas omgevallen op mijn nachtkastje liggen, een opdrogende waterplas over boeken en nachtkast en vloerkleed.

Nou breekt mijn klomp... Hoe kan ik in hemelsnaam mijn glas niet hebben horen omvallen? En hoe is Midas binnengekomen? Langzaam maar zeker dringt het tot me door: Midas heeft magische krachten...

Dat is de conclusie. Mocht iemand een betere verklaring hebben, dan hoor ik het graag...!